W Polsce brakuje miejsc w hospicjach stacjonarnych. Według norm Europejskiego Towarzystwa Medycyny Paliatywnej na milion mieszkańców powinno przypadać sto łóżek w takich placówkach. Te normy z nadwyżką spełniają tylko trzy województwa: podkarpackie, świętokrzyskie i małopolskie.
Najtrudniejsza sytuacja jest w województwach: zachodniopomorskim, łódzkim i mazowieckim. Tam zdarza się, że normy nie są spełnione nawet w połowie. Doktor Aleksandra Ciałkowska-Rysz z Polskiego Towarzystwa Medycyny Paliatywnej przewiduje, że sytuację poprawiłoby większe dofinansowanie hospicjów. Większość takich placówek stworzyły organizacje pozarządowe w największej mierze dzięki własnym zbiórkom pieniędzy. Obecnie te zbiórki nie są już tak łatwe, ponieważ funkcjonuje wiele organizacji pozarządowych. Brakuje około 30 procent łóżek. Mamy starzejące się społeczeństwo, mamy coraz mniej wydolne rodziny, więc to zapotrzebowanie będzie wzrastało - podkreśla doktor Ciałkowska-Rysz w rozmowie z dziennikarzem RMF FM.
Województwa, w których liczba łóżek w hospicjach stacjonarnych jest największa, w dużej mierze korzystają w procesie organizacji takich miejsc ze środków unijnych. Pamiętajmy jednak, że aby skorzystać z takich środków też trzeba mieć wkład własny. Na poziomie milionów złotych, o których tu mówimy, jest tu on widoczny. W województwie łódzkim prowadzimy kilka inwestycji ze środków Unii. Do tego dochodzi problem braku środków na rozwój infrastruktury, czyli rozwijanie tego, co już istnieje - tłumaczy doktor Aleksandra Ciałkowska-Rysz. Urzędy marszałkowskie województw powinny określić zapotrzebowanie na konkretną opiekę. W niektórych województwach zainteresowanie samorządów lokalnych tworzeniem nowych miejsc w hospicjach jest większe, w innych mniejszych. Należy to rozpatrywać regionalnie - dodaje.
Specjaliści zwracają uwagę, że obecnie wielu chorych zamiast trafić do hospicjum, musi zostać w domu. Tam niestety - jak podkreślają lekarze - często nie mają zapewnionej odpowiedniej opieki.
Opieka stacjonarna, to opieka udzielana w hospicjach stacjonarnych i oddziały medycyny paliatywnej. Polega ona na tym, że pacjent korzysta z hospicjum w taki sposób, że na miejscu otrzymuje między innymi pomoc od lekarza, pielęgniarki, leczenie farmakologiczne, leczenie bólu, opiekę psychologiczną i rehabilitację. Pacjent może mieszkać w domu pomocy działającego obok hospicjum stacjonarnego albo przebywać w nim tymczasowo.
