Uwaga na żmije, które spotykamy podczas wycieczek i spacerów. W słoneczne dni można się na nie natknąć w lesie, czy w ogrodach. Trwa okres godowy tych gadów, dlatego żmije są bardziej wrażliwe na bodźce i się nie płoszą. Osobie ukąszonej, powinno się jak najszybciej podać tzw. antytoksynę jadu żmij.
Na wycieczkę do lasu lub na łąkę należy ubierać pełne wysokie obuwie - najlepiej skórzanie. Patrzmy pod nogi i uważnie oglądajmy miejsca, w których chcemy usiąść.
Gdy natkniemy się na żmiję, nie wolno jej dotykać, tylko trzeba pozwolić jej uciec.
Żmija przed ukąszeniem zazwyczaj głośno syczy. To powinno być dla nas ostrzeżeniem.
Żmije kryją się zwykle wśród kamieni, pod zwalonymi pniami drzew, w norach gryzoni, najchętniej zamieszkują wilgotne polany. Można je też spotkać w dobrze nasłonecznionych miejscach.
Żmija nigdy nie zaatakuje człowieka bez powodu. Atakuje zazwyczaj odruchowo, gdy nie ma możliwości ucieczki.
Osobę, którą ukąsi żmija należy ułożyć wygodnie, tak by nie wykonywała zbędnych ruchów. Ranę w ukąszonym miejscu na skórze trzeba przemyć wodą.
Poszkodowanego powinno się jak najszybciej przewieźć do Szpitalnego Oddziału ratunkowego, gdzie zostanie mu podana antytoksyna jadu żmij.
Do ogólnych objawów po ukąszeniu przez żmiję zalicza się: mdłości, wymioty, bóle brzucha, biegunkę, poty, dreszcze, uczucie drętwienia i znieczulenia, wzmożone pragnienie, obrzęk twarzy i węzłów chłonnych, słabe tętno, spadek ciśnienia, ogólne osłabienie, znużenie, senność.