Czy niektóre, codzienne dźwięki powodują u Ciebie ogromny stres, a może przesadną reakcję emocjonalną doprowadzającą do szału? Czy reagujesz na nie zbyt impulsywnie w przeciwieństwie do innych osób? Tak może się dziać w przypadku mizofonii zwanej także zespołem selektywnej wrażliwości na dźwięk. To stan, w którym hałas może doprowadzać do wybuchu np. irytacji, gniewu lub agresji.
Osoby z mizofonią reagują w skrajny i często emocjonalny sposób na pewne "wyzwalające hałasy". Reakcje obejmują irytację, ucieczkę, a nawet wściekłość - podaje portal verywellmind-com. Mizofonia jest nadal słabo poznaną i niedostatecznie zbadaną chorobą.
W odpowiedzi na określone dźwięki uruchamia się reakcja organizmu podobna do zachowania w sytuacji dużego stresu. Z mózgu płynie wtedy komunikat: "Walcz lub uciekaj". W ramach odpowiedzi dzieje się wiele rzeczy:
- Uwalniane są hormony adrenalina i noradrenalina
- Zwiększa się tętno i częstość oddechów
- Mięśnie napinają się
- Naczynia krwionośne zwężają się
- Źrenice rozszerzają się
- Czujność i świadomość wzrasta
Badania wykazały, że osoby z mizofonią doświadczają również podwyższonego ciśnienia krwi, bicia serca i temperatury ciała. Wszystkie te reakcje są sposobem organizmu na przygotowanie się do odpowiedzi na zagrażający bodziec. Osoby z tą przewlekłą chorobą często zgłaszają uczucie paniki, wściekłości i niepokoju w odpowiedzi na wyzwalające dźwięki. Osoby z mizofonią mogą się izolować społecznie. Niektóre, aby uniknąć ogromnego stresu noszą słuchawki, aby zagłuszyć wyzwalające dźwięki.
Obecnie nie ma ustalonych kryteriów diagnostycznych dla tej choroby. Proponowane kryteria zostały opublikowane przez badaczy w 2013 roku, ale zasugerowali oni, że należy ją sklasyfikować jako odrębne zaburzenie psychiczne. Mizofonia przypomina bowiem niektóre inne stany, takie jak fobie. Chociaż nie ma oficjalnej diagnozy, lekarz może zalecić takie opcje leczenia, które mogą pomóc w radzeniu sobie z objawami choroby. Dokładne przyczyny mizofonii nie są znane, ale istnieje wiele czynników, które mogą odgrywać pewną rolę.
- Chemia mózgu: Niektóre badania sugerują, że osoby z mizofonią mogą mieć lepszą łączność między przednią korą wyspową (AIC), obszarem mózgu ważnym w przetwarzaniu emocji, a korą słuchową.
- Inne stany psychiczne: osoby z zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi (OCD), zespołem Tourette'a i zaburzeniami lękowymi są również bardziej narażone na mizofonię.
- Szum w uszach: Mizofonia występuje częściej u osób, które również mają szum w uszach, stan, w którym ludzie słyszą odgłosy, często dźwięk dzwonka, których nikt inny nie słyszy.
- Genetyka: Mizofonia ma tendencję do dziedziczenia w rodzinach, więc prawdopodobnie istnieje składnik genetyczny, który zwiększa ryzyko jej rozwoju.
