Badanie holterowskie polega na całodobowym rejestrowaniu czynności elektrycznej serca u chorego. "Jego zaletą jest możliwość prowadzenia zapisu zarówno podczas snu, jak i w czasie codziennej aktywności, czyli w pełnym przekroju dobowym" - zwraca uwagę nasz ekspert lek. Jakub Kuciński i wyjaśnia m.in. w jaki sposób przygotować się do tego badania i na co trzeba uważać w trakcie jego trwania.
Holter EKG, a dokładniej 24-godzinne monitorowanie EKG metodą Holtera pozwala ocenić obecność, nasilenie, częstość i nierzadko rodzaj zaburzeń rytmu serca. Dzięki całodobowej ciągłości zapisu, dowiadujemy się, jakie warunki lub pora dnia sprzyja pojawianiu się nieprawidłowości w zapisie EKG.
Objawami, które mogą wskazywać na wystąpienie u nas zaburzeń czynności elektrycznej serca, arytmii są szeroko rozumiane kołatania serca - uczucie szybszego, mocniejszego bicia serca, poczucie niemiarowej pracy serca, ale także uczucie przerwy w jego pracy.
Powyższym dolegliwościom mogą towarzyszyć zawroty głowy, osłabienie, duszności lub ból w klatce piersiowej. Jednak objawy dodatkowe występujące samodzielnie nie wskazują jednoznacznie na zaburzenia rytmu serca.
Wskazania do wykonania powyższego badania na podstawie rzetelnego wywiadu i/lub zapisu spoczynkowego EKG może określić lekarz POZ. Jednakże lekarz pierwszego kontaktu nie ma możliwości wydać bezpośredniego skierowania na Holter EKG. Może natomiast skierować chorego do Poradni Kardiologicznej, gdzie lekarz specjalista decyduje o zasadności wykorzystania tej metody diagnostycznej. Badanie można też wykonać komercyjnie.
Spoczynkowy EKG, wykonywany np. w ramach POZ, jest jedynie krótkim wycinkiem czynności elektrycznej naszego serca. Jest to zapis kilkudziesięciosekundowy. W tak krótkim czasie niezwykle trudno jest uchwycić niektóre nieprawidłowości. Szczególnie, jeśli podczas badania nie odczuwamy zgłaszanych lekarzowi rodzinnemu dolegliwości lub pojawiają się one u nas w czasie, gdy śpimy lub podejmujemy wysiłek fizyczny. Holter EKG eliminuje to ograniczenie, ponieważ podpięci do aparatury, jesteśmy monitorowani nieprzerwanie przez całą dobę.
Sama procedura przeprowadzenia badania nie jest skomplikowana. Wymaga ona przylepienia na przednią ścianie klatki piersiowej kilku elektrod samoprzylepnych do których podłącza się aparaturę Holterowską i rozpoczyna monitorowanie.
Największy problem dla chorych, zazwyczaj stanowią kable. Jednakże wprawni technicy elektrokardiologii potrafią w taki sposób podłączyć urządzenie, że ani okablowanie, ani sam rejestrator nie stanowi utrudnienia w prowadzeniu normalnej aktywności życiowej ze sportem i snem włącznie.
Nie wolno jednak wchodzić z aparaturą pod prysznic lub zanurzać siebie wraz z urządzeniem w wodzie.
Przed badaniem nie zaleca się smarowania ciała balsamami lub kremami. Jeżeli posiadamy bujne owłosienie na klatce piersiowej warto wydepilować tors na czas badania. Poprawi to znacznie jakość zapisu i przyczyni się do celnej diagnozy.
Podczas badania nie trzeba w znaczący sposób zmieniać swojej codzienności. Prowadzimy taki sam tryb życia jak dotychczas. Są jednak małe odstępstwa. Nie zaleca się forsujących ćwiczeń fizycznych, które skutkują intensywnym poceniem się ciała. Ma to znaczenie, z uwagi na ryzyko odklejenia się elektrod od powierzchni ciała i pogorszenia jakości zapisu. Odklejoną elektrodę należy jak najszybciej umieścić na nowo w tym samym miejscu, np. przy użyciu plastra.
W czasie trwania badania pacjent powinien unikać pola elektromagnetycznego (telefony komórkowe, kuchenki indukcyjne, bramki w sklepach, kuchenki mikrofalowe). Może to wpływać na poprawność i wiarygodność badania.
Najlepszą metodą jest tzw. spanie na wznak. Spanie na brzuchu może spowodować odklejenie elektrod lub niezamierzoną manipulację przy urządzeniu.
Wynik 24-godzinnego monitorowania EKG metodą Holtera należy omówić z lekarzem prowadzącym lub specjalistą kardiologiem. Na podstawie otrzymanego wyniku lekarz podejmuje dalsze decyzje terapeutyczne np. o modyfikacji lub kontynuacji dotychczasowego leczenia.