Ziół łagodzących stres czy ułatwiających zasypianie jest wiele, ale trzy z nich wysuwają się na pierwszy plan. Są nimi liść melisy, szyszki chmielu i korzeń kozłka. Ich właściwości opisuje nasz ekspert od ziołolecznictwa lek. Krzysztof Błecha.
Działa uspokajająco i rozkurczowo w stosunku do mięśni gładkich. Odpowiadają za to prawdopodobnie składniki olejku eterycznego. Posiada również właściwości przeciwwirusowe, przeciwbakteryjne, immunostymulujące i antytoksydacyjne. Liść i ziele melisy zwiększają także wydzielanie śluzu w drogach oddechowych oraz działają przeciwzapalnie. Melisa może być z powodzeniem stosowana w przypadku zaawansowanego refluksu żołądkowo-przełykowego. Jest bardzo popularnym składnikiem mieszanek ziołowych i produktów galenowych.
Obniżają wrażliwość ośrodkowego układu nerwowego na bodźce i nieznacznie hamują czynność kory mózgowej, przez co uspokajają oraz ułatwiają zasypianie. Kwasy goryczowe obecne w surowcu zwiększają wydzielanie soków trawiennych i łaknienie. Działają także przeciwbakteryjnie. Szyszki chmielu zmniejszają napięcie mięśni gładkich przewodu pokarmowego. Warto podkreślić synergię działania surowca z korzeniem kozłka. Ich połączenie pozwala na ośmiokrotne zwiększenie efektu terapeutycznego. Stosując szyszki chmielu należy pamiętać o tym, że wykazują działanie estrogenopodobne. Nie powinny być używane przez matki karmiące, gdyż substancje goryczne mogą przenikać do pokarmu.
To typowy surowiec uspokajający o stosunkowo silnym działaniu. Za główne związki czynne w nim obecne uważa się walepotriaty, olejek eteryczny i kwas walerenowy. Walepotriaty posiadają właściwości uspokajające. Wykazują powinowactwo do receptorów benzodiazepinowych w mózgu. Kwas walerenowy działa rozkurczająco na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego, a także dróg moczowych i naczyń krwionośnych. Połączenie działania rozkurczowego i uspokajającego jest bardzo korzystne w chorobach przewodu pokarmowego. Korzeń kozłka może nasilać działanie benzodiazepin i alkoholu oraz, podobnie jak liść melisy i szyszki chmielu, spowalniać szybkość reakcji na bodźce, co wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu.