W Muzeum Antropologii i Etnografii Uniwersytetu w Turynie znajduje się mumia kobiety, która żyła około ośmiu wieków temu. To, co odróżnia tę postać od innych znalezisk archeologicznych, to zaskakujące tatuaże zdobiące jej skórę – odkrycie, które rzuca nowe światło na praktyki i tradycje kulturowe dawnych cywilizacji Ameryki Południowej.
- Unikalne tatuaże na twarzy i nadgarstku 800-letniej andyjskiej mumii odkryte.
- Mumia przechowywana jest w Muzeum Antropologii i Etnografii Uniwersytetu w Turynie, Włochy.
- Uważa się, że kobieta żyła w Andach między 1215 a 1382 rokiem n.e.
- Tatuaże wykonano nieznanym dotąd pigmentem z magnetytu i piroksenów, bez użycia tradycyjnego węgla drzewnego.
- Nietypowy wzór tatuażu w kształcie litery S na nadgarstku jest opisany jako "unikalny dla regionu andyjskiego".
Datowanie radiowęglowe fragmentów tkanin znalezionych przy mumii wskazuje, że kobieta zmarła w okresie między 1215 a 1382 rokiem naszej ery. Jednak to nie data jej śmierci, ale tajemnicze tatuaże sprawiają, że to odkrycie wzbudza ogromne zainteresowanie naukowców i miłośników historii na całym świecie.
Na prawej policzku mumii wyryte zostały trzy proste linie, które biegną od ust aż do ucha. Jak podkreślają autorzy badania, tatuaże na twarzy są rzadkością wśród starożytnych mieszkańców regionu andyjskiego, a takie umiejscowienie na policzkach jest jeszcze bardziej niezwykłe.
Dodatkowo, na prawym nadgarstku mumii znaleziono prosty wzór w kształcie litery S, który także określany jest jako unikalny dla regionu andyjskiego.
Naukowcy stoją przed zagadką, próbując zrozumieć cel i znaczenie tych tatuaży. Fakt, że znajdują się one na wyjątkowo widocznych częściach ciała, może sugerować, że miały one funkcję dekoracyjną lub służyły jako forma komunikacji.
Co więcej, analiza chemiczna ujawniła, że tatuaże zostały wykonane przy użyciu pigmentu z magnetytu oraz minerałów krzemianowych z grupy piroksenów. Jest to o tyle zaskakujące, że w ówczesnych tatuażach najczęściej wykorzystywano węgiel drzewny jako czarny pigment. Zgodnie z wiedzą autorów badania, jest to pierwszy taki przypadek zastosowania magnetytu do tatuażu na mumiach z Ameryki Południowej, co dodatkowo podkreśla unikalność i wyjątkowość odkrytych wzorów.
Publikacja tych odkryć w "Journal of Cultural Heritage" nie tylko wzbogaca naszą wiedzę o starożytnych praktykach tatuażu, ale także otwiera nowe drzwi dla dalszych badań na temat prehispanicznych cywilizacji i ich sposobów wyrażania tożsamości, wierzeń czy statusu społecznego za pomocą sztuki ciała.
