Atak kamicy nerkowej. Latem zdarza się częściej

Na świecie częstość występowania kamieni moczowych waha się od 1% do 20%. W krajach o wysokim standardzie życia, takich jak Szwecja, Kanada czy USA jest szczególnie wysoka (> 10%). W przypadku niektórych regionów, odnotowano wzrost o ponad 37% w ciągu ostatnich 20 lat.

Kamienie można podzielić na infekcyjne lub nieinfekcyjne, związane z zaburzeniami genetycznymi lub działaniem niepożądanym leków.

Udowodniono zależność między wysokim spożyciem płynów, a ryzykiem tworzeniem się kamieni. W przypadku soków owocowych czynnikiem decydującym nawrotu kamicy jest obecność cytrynianów lub wodorowęglanów. Przyjmuje się, że dobowa i równomierna podaż płynów powinna wynosić  2,5 - 3 l/dobę i najlepiej przyjmować płyny o neutralnym pH.

Należy mieć zdroworozsądkowe podejście do diety, czyli powinna być zbalansowana z udziałem wszystkich składników pokarmowych. Należy zachęcać do spożycia owoców i warzyw ze względu na korzystne działanie błonnika, chociaż jego rola w zapobieganiu nawrotom kamicy  jest dyskusyjna. Alkaliczna zawartość diety wegetariańskiej zwiększa pH moczu o czym należy pamiętać.

Powinniśmy ograniczyć lub unikać nadmiernego spożycia produktów bogatych w szczawiany. Powinniśmy również pamiętać o witaminie C, będącej prekursorem szczawianu, a której rola jako czynnika ryzyka w tworzeniu się kamieni szczawianu wapnia pozostaje kontrowersyjna. Wydaje się jednak rozsądne, aby osobom narażonym na ryzyko powstania  kamicy szczawianowo wapniowej zalecić unikanie jej nadmiernego spożycia. Z kolei białko zwierzęce nie powinno być spożywane w nadmiarze i ograniczone do 0,8-1,0 g / kg masy ciała.

Powinniśmy ograniczyć wapń, ze względu na odwrotną zależność między wapniem w diecie a powstawaniem kamieni. Dzienne zapotrzebowanie na wapń wynosi od 1000 do 1200 mg, dlatego suplementy wapnia nie są zalecane. Starsi dorośli, którzy nie mieli kamicy nerkowej w wywiadzie, ale przyjmują suplementy wapnia, powinni zapewnić odpowiednią podaż płynów, ponieważ może to zapobiec wzrostowi stężenia wapnia w moczu, a tym samym zmniejszyć lub wyeliminować wszelkie zwiększone ryzyko tworzenia się kamieni nerkowych związane z suplementacją wapnia.

Istnieją kontrowersje co do roli suplementacji witaminy D i tworzenia  się kamieni nerkowych. Badania kliniczne porównujące suplementację wapnia i witaminy D z placebo u kobiet po menopauzie, wykazało 17% zwiększoną częstość występowania kamieni zgłaszanych przez pacjentów w grupie otrzymującej wapń i witaminę D, ale w tym badaniu witamina D była stosowana jako suplement, a nie w celu uzupełnienia niskiego poziomu witaminy D.