Chorzy na SM powinni mieć większy dostęp do rehabilitacji neurologicznej

Od  2017 r. polscy pacjenci mają dostęp do wszystkich terapii lekowych w obszarze stwardnienia rozsianego, które zostały zarejestrowane w tym czasie w Unii Europejskiej. Prof. Krzysztof Selmaj, dyrektor Centrum Neurologii w Łodzi i kierownik Katedry Neurologii Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego mówi, że dzięki szerokiemu dostępowi do różnych terapii można lepiej dopasować leki do potrzeb poszczególnego pacjenta. Poinformował, że obecnie lekarze dysponują lekami, które mają różną siłę działania i różny sposób podawania chorym - od tabletek poprzez zastrzyki, do kroplówek. Choć przyznał, że sytuacja w tej dziedzinie jest dobra, to jednak "nie idealna".

Tomasz Połeć, przewodniczący Polskie Towarzystwo Stwardnienia Rozsianego (PTSR) ocenił, że zwiększająca się liczba dostępnych terapii to nie wszystko. Obecnie zaledwie 22 procent chorych na SM w Polsce ma dostęp do leczenia farmakologicznego. Wskazał, że dla poprawy tej sytuacji konieczne jest rozszerzanie programów lekowych i zastosowanie personalizacji leczenia.

Według ekspertów oraz samych pacjentów, oprócz farmakologii bardzo ważny jest w procesie terapii dostęp cierpiących na SM do rehabilitacji neurologicznej, łatwiejszy dostęp do lekarzy innych specjalności niż tylko neurologicznych oraz do pomocy psychologów.

Organizatorzy konferencji poinformowali, że w Polsce z diagnozą SM żyje ok. 46 tysięcy osób, na świecie prawie 2,5 miliona. Stwardnienie rozsiane jest chorobą przewlekłą, nieuleczalną, nieprzewidywalną i dotykającą przede wszystkim ludzi młodych, najczęściej w wieku 20-40 lat. W jej przebiegu dochodzi do uszkodzeń w obrębie ośrodkowego układu nerwowego, czyli mózgu i rdzenia kręgowego. Objawy, które mogą wystąpić, są bardzo zróżnicowane, do najczęstszych należą: przewlekłe zmęczenie, zaburzenia równowagi, problemy ze wzrokiem, drętwienia, drżenia, problemy poznawcze, nietrzymanie moczu, depresja.

_(ag)