Jak pokazują badania, nawet 50 procent dzieci ma różnego rodzaju problemy ze snem. Niektóre przypadki wymagają specjalistycznego leczenia. Właśnie dla takich dzieci została otwarty w Centrum Zdrowia Dziecka Gabinet Zaburzeń Snu.
Bezsenność u najmłodszych może być wynikiem różnych chorób somatycznych lub psychiatrycznych, a także innych pierwotnych zaburzeń snu. U dzieci najczęściej występuje bezsenność uwarunkowana behawioralnie. Może ona wynikać z braku dyscypliny lub bezsenności warunkowej. Z tym rodzajem bezsenności najczęściej mamy do czynienia u niemowląt i dzieci w wieku przedszkolnym (10-30%) oraz w pierwszych latach szkoły (15%). Może się przejawiać w trudnościach z zasypianiem wieczorem lub ponownym - w nocy, po wybudzeniu. Z kolei często obserwowanym problemem u nastolatków (w okresie adolescencji 7-16% dzieci), jest zespół opóźnionej fazy snu (ang. delayed sleep phase type, DSPT). W zespole tym, zwyczajowe godziny snu i czuwania zostają przesunięte o około 2 godziny w porównaniu z przyjętym społecznie czasem.
Szczególnie rodzice martwią się zaburzeniami, które mogą przebiegać dramatycznie i wywołują duży niepokój u opiekunów. Wybudzanie z dezorientacją występuje u 17,3% dzieci w wieku 3-13 lat, 2,9-4,2% dzieci powyżej 15 roku życia może występować rodzinnie. Lęki nocne, kolejna rodzaj zaburzenia snu NREM, wystękują u kilku procent dzieci rozpoczynają się we wczesnym dzieciństwie. Sennowłóctwo (lunatykowanie) również często występuje u dzieci (ok. 17%), szczyt nasilenia objawów obserwuje się między 8 a 12 rokiem życia. Koszmary senne (parasomnia snu REM) natomiast występują bardzo często w populacji dziecięcej, bo aż u 10-50% dzieci w wieku od 3 do 5 lat.
Innym typem zaburzeń snu jest zespół niespokojnych nóg. Badania dotyczące występowania RLS u dzieci wskakują, że tego typu problemy może mieć od 2 do 6 procent dzieci.
U dzieci skutkiem zaburzeń snu może być nie tylko nadmierna senność w ciągu dnia, ale także zaburzenia nastroju (depresja, drażliwość), zachowania impulsywne, nadruchliwość, zaburzenia funkcji poznawczych (koncentracji, pogorszenie osiągnięć szkolnych), zmęczenie, pojawienie się różnych dolegliwości somatycznych. W efekcie problemy ze snem mają negatywny wpływ na funkcjonowanie dziecka. Wpływają na jego rozwój, uczenie się, zachowanie i zdrowie.
W większości przypadków zaburzenia snu nie wymagają interwencji takich jak farmakoterapia, wystarczą pewne oddziaływania behawioralne. Niezwykle istotna jest edukacja dotycząca fizjologii snu.
Od czerwca 2017 roku w CZD w Poradni Psychiatrycznej dla Dzieci i Młodzieży istnieje Gabinet Zaburzeń Snu. Jest on skierowany do pacjentów od 1 do 18. roku życia, które maja problemy ze snem.
źródło: Centrum Zdrowia Dziecka
(ag)
