Zapalenie błędnika to nic innego, jak toczący się stan zapalny w uchu wewnętrznym. Wywołują go najczęściej wirusy, ale mogą być to również bakterie czy inne patogeny. Nieleczone odpowiednio zapalenia błędnika może skutkować poważnymi powikłaniami - np. głuchotą. W związku z czym warto wiedzieć, jakie są jego przyczyny, objawy i sposoby leczenia, by móc właściwie zareagować, kiedy wystąpią niepokojące symptomy wskazujące na zapalenie błędnika.
Stan zapalny toczący się w uchu wewnętrznym jest określany mianem zapalenia błędnika i ma zwykle postać zapalenia tympanogennego, a więc przechodzenia patogenów z ucha środkowego do ucha wewnętrznego.
Wyróżnia się trzy rodzaje zapalenia błędnika:
- surowicze (toksyczne) - tzw. odczynowe zapalenia błędnika, najłagodniejsze i wywołane przez toksyny bakteryjne;
- ropne - spowodowane bezpośrednim przenikaniem bakterii do ucha wewnętrznego;
- przewlekłe - ma miejsce, kiedy pojawiają się odczyny tkankowe - np. perlak czy ziarnina.
Wśród patogenów wywołujących chorobę wymienia się więc:
- wirusy - świnki, odry, różyczki, HIV, CMV;
- bakterie - takie, jak: Neisseria meningitidis, Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzae;
- grzyby;
- pierwotniaki - np. toksoplazmoza.
Należy również dodać, że zapalenie błędnika może być wywołane czynnikami nieinfekcyjnymi (pourazowymi, jatrogennymi autoimmunologiczne, wynikającymi z chorób układowych). Niemniej jednak są to znacznie rzadsze przypadki. Wirusy stanowią najczęstszą przyczyną zapalenia błędnika.
Warto zaznaczyć, że choroba ta objawia się w sposób ostry oraz nagły. Wśród objawów zapalenia błędnika wymienia się przede wszystkim:
- zawroty głowa i towarzyszące im uczucie wirowania;
- zaburzenia równowagi;
- silny ból ucha;
- nudności i wymioty;
- oczopląs;
- gorączkę i dreszcze czy nawet głuchotę (przy ropnym zapaleniu błędnika).
W przypadku wystąpienia niepokojących objawów i podejrzenia, że doszło do zapalenia błędnika, należy natychmiast zgłosić się na szpitalny oddział ratunkowy. Wówczas personel medyczny podejmie odpowiednie działania i postawi właściwą diagnozę na podstawie wywiadu lekarskiego, badań otolaryngologicznych czy neurologicznych bądź prób stroikowych czy badań obrazowych.
Trzeba podkreślić, że w przypadku zapalenia błędnika nie powinno być mowy o leczeniu domowym, bo stanowi ono zagrożenie dla pacjenta. Przy bakteryjnym zapaleniu stosuje się antybiotykoterapię.
W razie potrzeby przeprowadza się również zabiegi oczyszczające ucho z mas zapalnych i zalegającej wydzieliny. Jeśli mamy do czynienia ze stanem zapalnym o charakterze autoimmunologicznym, to stosuje się glikokokortykosteroidy.
Z całą pewnością leczenie zapalenia błędnika nie może być zaniedbywane, ponieważ zaniechanie terapii może prowadzić do poważnych powikłań - np. głuchoty, zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych czy też ropni mózgu. Leczenie choroby trwa około 2-3 tygodni.
