Choroba wieńcowa (choroba niedokrwienna serca) polega na tworzeniu się blaszek miażdżycowych w tętnicach wieńcowych (tętnicach doprowadzających krew do mięśnia sercowego). Jej najczęstszą przyczyną jest miażdżyca. Jak ją rozpoznać i leczyć – opisują lekarze na łamach „Medycyny Praktycznej”.

Czym jest choroba wieńcowa?

Choroba niedokrwienna serca (ChNS) obejmuje wszystkie stany niedokrwienia mięśnia sercowego, bez względu na jego powód. Najczęstszą przyczyną tego schorzenia jest miażdżyca tętnic wieńcowych, czyli choroba wieńcowa. Zapadają na nią zwykle mężczyźni po 40 roku życia i kobiety, które ukończyły 50 lat.

W chorobie wieńcowej blaszka miażdżycowa rozwija się w tętnicy przez wiele lat. Wraz z jej powiększaniem się do mięśnia sercowego dopływa coraz mniej krwi, co powoduje jego niedokrwienie i niedotlenienie - czytamy na portalu "Medycyna Praktyczna".

Zobacz również:

Jakie są czynniki ryzyka choroby wieńcowej?

Jak podaje "Medycyna Praktyczna", prawdopodobieństwo występowania choroby wieńcowej zwiększa obecność czynników ryzyka, takich jak:

  • predyspozycje genetyczne 
  • wiek (mężczyźni od 45. rż., kobiety od 55. rż.)
  • płeć (większe ryzyko u mężczyzn niż u kobiet przed menopauzą)
  • nieprawidłowe odżywianie
  • mała aktywność fizyczna
  • zwiększone stężenie cholesterolu LDL (LDL-C) w osoczu
  • zwiększone stężenie triglicerydów (TG)
  • stan przedcukrzycowy lub cukrzyca
  • nadwaga i otyłość
  • nadciśnienie tętnicze
  • palenie papierosów
  • obecność miażdżycy tętnic mózgowych lub obwodowych
  • zmiany w spoczynkowym (rutynowym) EKG
  • nieprawidłowa funkcja lewej komory serca w badaniu echokardiograficznym.

Jakie są objawy choroby wieńcowej?

Typowym objawem w przewlekłych zespołach wieńcowych jest ból w klatce piersiowej. Pojawia się w momencie nasilenia niedokrwienia mięśnia sercowego (zwykle przy wysiłku) i jest związany z dławicą piersiową.  

Z kolei w ostrych zespołach wieńcowych, w których może dojść do zawału serca, również pojawia się ból w klatce piersiowej, podobny do tego występującego w przypadku dławicy piersiowej. W odróżnieniu od stabilnej choroby wieńcowej ból nie ustępuje w ciągu 5 minut, lecz trwa dłużej i może się pojawić również w spoczynku.

W jaki sposób lekarz stawia diagnozę choroby wieńcowej?

W przypadku stabilnej choroby wieńcowej wykonuje się szereg badań dodatkowych. Eksperci "MP" wymieniają następujące z nich:

  • badania laboratoryjne (stężenie cholesterolu, trójglicerydów (lipidogram), glukozy, morfologia, hormony tarczycy, kreatynina itp.)
  • echokardiografia lub scyntygrafia wysiłkowa serca
  • echokardiografia spoczynkowa (także przezprzełykowa) - do oceny spoczynkowej funkcji serc
  • elektrograficzna próba wysiłkowa i EKG spoczynkowe
  • badanie rentgenowskie klatki piersiowej w poszukiwaniu innych przyczyn dolegliwości w klatce piersiowej i/lub oznak niewydolności serca
  • koronarografia (angiografia inwazyjna) tętnic wieńcowych - do oceny anatomii tętnic wieńcowych
  • angio-TK serca - w wyjątkowych przypadkach
  • rezonans magnetyczny serca - zwykle u pacjentów, u których niemożliwe jest wykonanie echokardiografii
  • PET (pozytronowa tomografia emisyjna) - bardzo dokładne, ale też bardzo drogie i trudno dostępne badanie.