Obecnie w sklepach można kupić wiele rodzajów soli. Od tej najbardziej popularnej, tzw. soli stołowej, po bardziej egzotyczne rodzaje, jak sól himalajska, morska, czy hawajska. Dietetyk dr Dominika Wnęk wyjaśnia, czym różnią się od siebie.
Podstawowym składnikiem każdej soli jest chlorek sodu (NaCl). Stanowi on od 96 do 99 proc. jej objętości. Sól może także zawierać składniki mineralne. Decydują one o kolorze oraz, w niewielkim stopniu, o smaku danej soli. Ponadto poszczególne rodzaje soli różnią się między sobą sposobem oraz miejscem pozyskiwania.
Sól stołowa - nazywana także solą warzoną lub kuchenną - powstaje w wyniku odparowania gorącej solanki. W efekcie powstają drobne kryształy chlorku sodu. Mają one tendencje do zbrylania, dlatego często do tego rodzaju soli dodaje się substancje przeciwzbrylające. W Polsce do soli kuchennej dodaje się także jod w celu zapobiegania niedoborom tego pierwiastka.
Z kolei sól morska najczęściej powstaje w wyniku odparowania wody oceanicznej. W zależności od tego, z jakich akwenów wodnych pochodzi, może się różnić zawartością poszczególnych składników mineralnych (magnez, potas, żelazo) oraz jakością. Niestety z powodu zanieczyszczenia mórz sól może także zawierać niewielkie ilości metali ciężkich.
W sklepach spotyka się również sól himalajską, która jest stosowana jako zamiennik soli morskiej lub kuchennej. Jej lekko różowe zabarwienie powodują zawarte w niej niewielkie ilości żelaza.
Sód, którego głównym źródłem w naszej diecie jest sól, to pierwiastek pełniący w organizmie ważne funkcje. Reguluje m.in. gospodarkę wodno-elektrolitową oraz pomaga w utrzymaniu prawidłowego funkcjonowania mięśni. W praktyce trudno jednak o niedobór tego pierwiastka, a sód spożywany w nadmiarze powoduje zatrzymanie wody w organizmie, podnosząc ciśnienie tętnicze krwi, a w konsekwencji zwiększając ryzyko chorób sercowo-naczyniowych. Długotrwały nadmiar sodu w diecie zwiększa także ryzyko rozwoju nowotworu żołądka.
Niezależnie od tego, jaką sól spożywamy, należy podkreślić, że główny jej składnik to chlorek sodu. A jeśli oceniamy zawartość poszczególnych składników mineralnych w różnych rodzajach soli, to musimy przyznać, że ich ilość jest zbyt mała, aby istotnie wpływać na funkcjonowanie organizmu ludzkiego. Ponadto nie istnieją badania naukowe, które po porównaniu spożycia poszczególnych rodzajów soli wskazywałyby na jakiekolwiek korzyści zdrowotne związane z przewagą danego rodzaju soli w diecie.
Obecnie duży problem stanowi nadmierne spożycie soli. Tak więc - niezależnie od rodzaju używanej soli - trzeba pamiętać, że zalecane ogólne dzienne spożycie soli ze wszystkich źródeł wynosi 5 g/dzień i tej ilości nie należy przekraczać.
Źródło: Medycyna Praktyczna
