W tym tygodniu w cyklu "Twoje Zdrowie w Faktach RMF FM" zajmujemy się problemami z depresją. Na pytania naszych słuchaczy będzie odpowiadać dr Joanna Boroń-Zyss, psychiatra ze Szpitala św. Ludwika w Krakowie. Od 12:00 do 13:30 będzie pełnić swój dyzur pod numerem telefonu 12 2 000 010. Od 13:30 odpowie na pytania podczas wideoczatu.
>>>ZADAJ PYTANIE EKSPERTOWI<<<
Witam, proszę o poradę. Często miewam uczucie lęku, niepokoju, napięcia wewnętrznego- dotyczy to objawów w ciągu dnia. Natomiast wieczorem- obecnie rzadziej, po położeniu się w łóżku "oblatywał" mnie strach, uczucie, że za chwilę coś mi się stanie, np. dostanę zawału. Do tego w danej chwili oblewał mnie zimny pot, serce przyspieszało, nie mogłem zasnąć- ogromny stres. Dodam, że przebadałem się kardiologiczne- EKG oraz Holter - nic nie wykazał. Mam obecnie 38 lat i nerwową pracę. Czy to mogą być objawy jakieś nerwicy? Gdzie mógłbym szukać pomocy? Proszę o odpowiedź....pozdrawiam Robert
Panie Robercie, niewątpliwie tak jak pan opisuje, objawy lęku mogą mieć różnorodną postać. Należą one także do najbardziej rozpowszechnionych, co wynika z faktu, że są reakcją organizmu na niebezpieczeństwo. W przypadku zaburzeń lękowych mówimy o grupie zaburzeń, które mówiąc najogólniej charakteryzuje nadmierna reakcja lękowa przy równoczesnym braku zagrożenia. Lęk jest nadmierny w stosunku do sytuacji, trudno dla niego znaleźć racjonalne wytłumaczenie, a osoba poddana tym emocjom przeżywać może nie tylko poczucie bezradności wobec zaistniałej sytuacji, ale także doznawać wielu przykrych dla niej objawów "cielesnych".
Wszyscy znamy formy reakcji na lęk jako emocję, która nam towarzyszy w różnych codziennych okolicznościach. Najogólniej można je podzielić na somatyczne, psychologiczne i społeczne/behawioralne. Bogactwo i różnorodność objawów somatycznych, które wywołuje lęk jest tylko dowodem na to, jak ogromny wpływ na funkcjonowanie naszego organizmu mogą mieć emocje. Na przykład podczas epizodu intensywnego lęku dochodzi do kumulacji objawów z np. zaburzeniami rytmu serca, drżeniem, czy trzęsieniem się, uczuciem braku tchu, czy duszności, duszenia się, ucisku w klatce piersiowej, dolegliwościami żołądkowo - jelitowymi, uderzeniami gorąca, bądź dreszczami, zawrotami głowy, poczuciem bliskości omdlenia, nierzeczywistości z równoczesnym lękiem przed utratą kontroli, obłąkaniem, śmiercią.
W każdej sytuacji wystąpienia opisywanych zaburzeń należy wykluczyć inne choroby, których obraz imituje stan lęku, bądź choroby somatyczne w przebiegu których występują stany lękowe np. choroby układu krążenia, dychawica, hipoglikemia, nadczynność gruczołu tarczowego i wiele innych. Taką diagnostykę może przeprowadzić lekarz rodzinny czy też internista.
Do niego winien pan się w pierwszej kolejności zgłosić. On też skieruje pana po diagnostyce somatycznej, jeśli wykluczy obecność chorób somatycznych, w których mogą występować stany lękowe, do psychologa (wymagane jest skierowanie). Być może też sam zaordynuje leki, które będą łagodziły lęk lub przekaże pod opiekę lekarza specjalisty - psychiatry. Postępowanie lecznicze obejmuje równolegle oddziaływania mające na celu obniżenie poziomu lęku, zmniejszenie częstości napadów i nauczenie sposobów radzenia sobie z napadami, a także zrozumienie mechanizmu powstawania lęku i identyfikację czynników, które wyzwoliły objawy.
