Problem trądziku dotyka ponad 80 proc. osób wkraczających w okres dojrzewania. Choć powinien słabnąć wraz z wiekiem, coraz częściej nieestetyczne zmiany skórne widoczne są u mężczyzn i kobiet po 40 roku życia. O przyczynach powstawania, odmianach trądziku i sposobie ich leczenia opowiada dermatolog lek. Agnieszka Drożniak-Konstanty.
Trądzik pospolity jest jednym z najczęstszych schorzeń skórnych. Boryka się z nim ponad 80 proc. chłopców i dziewcząt w okresie dojrzewania (czyli między 11 a 18 rokiem życia). W wielu przypadkach problem może utrzymywać się jednak przez długie lata. Trądzik jest chorobą zapalną mieszków łojowo-włosowych, znajdujących się najczęściej na twarzy, plecach i górnej części klatki piersiowej. Nieleczony może doprowadzić do trudnych do usunięcia blizn i nieestetycznych przebarwień. Często jest także przyczyną zaburzeń emocjonalnych.
Istnieje wiele przyczyn powstawania trądziku. Główną z nich są przede wszystkim zmiany hormonalne, nasilające się szczególnie w wieku dojrzewania. Wzmożenie pracy gruczołów łojowych, spowodowane wzrostem poziomu androgenu we krwi, powoduje powstawanie na skórze niechcianych wyprysków. Inną przyczyną występowania trądziku może być hiperkeratoza, czyli nadmierne pogrubienie warstwy rogowej naskórka, wywołane obecnością bakterii na skórze oraz nagromadzeniem łoju przy ujściu mieszków włosowych.
W wyniku zaburzeń hormonalnych gruczoły łojowe wykonują nadmiar pracy, co może doprowadzić do ich przerostu i w efekcie zwiększenia łojotoku skóry. Kolejną przyczyną pojawienia i utrzymywania się trądziku jest namnażanie bakterii (propinibacterium acnes), które wydzielają drażniące substancje w głąb skóry i prowadzą do stanów zapalnych, widocznych na skórze jako zaczerwienienia.
W przypadku występowania trądziku należy przede wszystkim zwiększyć dbałość o higienę skóry. Warto przyjrzeć się również swojej codziennej diecie, eliminując niektóre produkty. W trudniejszych przypadkach koniecznie jest zasięgnięcie porady dermatologicznej. Trzeba jednak pamiętać, że wyeliminowanie trądziku może być procesem długotrwałym.
Trądzik pospolity najczęściej ustępuje wraz z wiekiem. Inną odmiana tej choroby, którą można zaobserwować szczególnie u osób dojrzałych, jest trądzik różowaty. Kiedyś chorowały na nią osoby pomiędzy 42 a 55 rokiem życia, jednak teraz dotyka ona nawet trzydziestolatków. Objawia się zaczerwienieniem skóry twarzy, a także występowaniem grudek i krost. Trądzikowi różowatemu może towarzyszyć także pieczenie i palenie tych okolic skóry.
Przyczyny występowania choroby nie są do końca wyjaśnione. Szczególnie narażone są na nią osoby u których występują zaburzenia naczynioruchowe, niedokwasowość soku żołądkowego oraz zaburzenia hormonalne, szczególnie u kobiet w okresie menopauzy. Innym źródłem tej choroby jest uszkodzenie warstwy skóry właściwej, a konkretnie zawartych w niej włókien sprężystych i kolagenowych. U osób cierpiących na trądzik różowaty można zaobserwować także zwiększoną obecność nużeńców (czyli pasożytów) w mieszkach włosowych, co z kolei stymuluje nadmierną aktywność układu immunologicznego.
Aby zapobiegać powstawaniu trądziku różowatego, szczególną uwagę należy przykładać do diety. Powinna ona składać się ze zdrowej i nisko przetworzonej żywności, z uwzględnieniem dużej ilości owoców i warzyw. Należy ograniczyć spożywanie alkoholu, kawy, czy stosowanie ostrych przypraw. Bardzo istotne jest także picie dużej ilości wody, co pozwoli nawilżyć skórę od wewnątrz i zwiększyć jej barierę ochronną. Warto pamiętać o unikaniu intensywnego słońca.
Trądzik różowaty można zniwelować stosując leki na stany zapalne lub maści z antybiotykami. Metody leczenia mogą być różne, w zależności od występujących objawów. Zazwyczaj są one długotrwałe i mogą trwać nawet rok. Z pomocą mogą przyjść zabiegi z zakresu medycyny estetycznej.
