Cukrzyca to choroba cywilizacyjna - wzrost zachorowań ma bardzo duży związek z powszechną epidemią nadwagi i otyłości. Jakie są najwcześniejsze objawy cukrzycy?
Cukrzyca typu 2 to choroba metaboliczna - organizm chorego w sposób wadliwy wytwarza insulinę, co powoduje, że poziom cukru we krwi staje się zbyt wysoki. Rozpoznanie wczesnych oznak i objawów jest w przypadku tej choroby bardzo ważne - pozwala na szybsze objęcie chorego leczeniem i zmniejszenie ryzyka groźnych powikłań.
Poniżej wymieniamy najważniejsze objawy, które powinny poważnie ostrzec nas, że ryzyko zachorowania na cukrzycę typu 2 jest naprawdę wysokie. Poznaj je i dowiedz się, jak obserwować swój organizm. Warto też wiedzieć, że cukrzyca typu 2 przez wiele lat może rozwijać się, nie dając objawów, według szacunków nawet jedna trzeci chorych nie zdaje sobie sprawy z choroby. Tym bardziej więc warto bacznie obserwować swój organizm.
Oto najwcześniejsze objawy cukrzycy typu 2:
Pacjenci z cukrzycą piją kilka litrów płynów dziennie, a mimo to stale chce im się pić. Warto wiedzieć, że ciągłe picie (i częste sikanie, o którym piszemy poniżej) jest jednym ze sposobów pozbycia się z organizmu nadmiaru niewykorzystanej glukozy.
Osoby chore na cukrzycę typu 2 mają ciągłe uczucie, że są głodne i brak im energii. Jedzą sporo, ale ich organizm (w wyniku zaburzenia metabolizmu) nie potrafi pozyskać energii z pożywienia. Co warte podkreślenia, uczucie głodu nie mija po posiłku.
Ten objaw jest nazywany wielomoczem. W dzień częste oddawanie moczu jest częściowo związane z przyjmowaniem dużej ilości płynów, jednak uporczywe sikanie zdarza im się także w nocy.
Jednym z wczesnych objawów cukrzycy jest też skłonność do infekcji układu moczowego i narządów płciowych.
Mimo sporej ilości wypijanych płynów, chory na cukrzycę ma ciągłe poczucie suchości w ustach. Innym objawem jest też wiecznie sucha skóra, spierzchnięte usta, a także tzw. rogowacenie ciemne, czyli warstwy brązowiejącej, suchej skóry, pojawiającej się w okolicach szyi, dłoni i pach.
Mimo zwiększonego apetytu i pragnienia, chorzy tracą wiele kilogramów w bardzo krótkim czasie.
Chodzi o uczucie, które nie mija po wypoczynku i dużej ilości snu. Chory jest ospały, co wynika z zaburzenia metabolizmu i nieprawidłowego przekształcania cukrów z pożywienia w energię dla organizmu. U wielu chorych zdarzają się też zaburzenia nastroju i jego nagłe zmiany.
Wysoki poziom cukru we krwi może prowadzić do zaburzenia pracy drobnych naczyń w oku, co powoduje pogorszenie jakości widzenia. Obraz jest rozmyty, kolory bledsze.
Mogą to być miejscowe bóle o różnym nasileniu, drętwienie, brak czucia lub przeciwnie - nadmierna wrażliwość na dotyk. Wszystko to może powodować trudności w poruszaniu mięśniami.
Nadmiar cukru we krwi stanowi też doskonałe pożywienie dla drożdży, co może prowadzić do zakażeń, zwykle w tych okolicach ciała, w których panuje ciepło i wilgoć, takich, jak usta, stopy, pachy i pachwiny.
Poza tym, każdy, nawet niewielki uraz, zadrapanie i skaleczenie u chorego na cukrzycę goi się bardzo długo. Pacjenci cukrzycowi mają też tendencję do ropnych zakażeń skóry.
