Współczesna świadomość o roli aktywności fizycznej w życiu przepełnionym stresem, nieprawidłową ergonomią pracy, długotrwałą pozycją siedzącą oraz złymi nawykami żywieniowymi, spowodowały rosnąca liczbę osób amatorsko uprawiających sporty biegowe. Zwiększonej aktywności ruchowej towarzyszy jednak wzrost ryzyka wystąpienia kontuzji lub przeciążeń o charakterze ostrym ( pojawiającym się nagle), jak i przewlekłym (sumujące się mikrourazy).
Jedną z głównych przyczyn pojawiających się urazów podczas, lub po treningu, są nieprawidłowe, powtarzane wzorce ruchowe. Błędy treningowe mogą doprowadzić do osłabienia lub niewystarczającej pracy jednego z mięśni czy stawów, co w konsekwencji wyzwala kompensacyjne wzorce ruchowe. Zjawisko to doprowadza do utraty stabilności i precyzji ruchu, wystąpienia przewlekłego bólu, pogorszenia sprawności fizycznej i wzrostu podatności na kolejne urazy.
Do najczęściej popełnianych błędów należy zaliczyć: nieprawidłowy styl biegu ( np. bieganie na piętę, mocne pochylenie tułowia w przód), dużą ilość kilometrów w początkowym etapie biegania, brak lub wystąpienie krótkich przerw pomiędzy poszczególnymi jednostkami treningowymi oraz niewłaściwą regenerację. Kolejną istotną kwestią jest brak rozgrzewki i rozciągania po zakończeniu biegu.
Należy pamiętać o tym, że aby mięsień rozpoczął pracę w treningu głównym najpierw musi zostać odpowiednio rozgrzany poprzez ćwiczenia ogólnorozwojowe. Bardzo ważne jest, aby po zakończeniu planu treningowego rozciągnąć mięśnie, celem zachowania prawidłowej elastyczności włókien mięśniowych.
Wiele osób podejmujących aktywność fizyczną amatorsko nie zwracają uwagi na świadomą aktywację mięśni głębokich podczas ruchu. Uwaga bowiem jest skierowana na ilość przebiegniętych kilometrów, czas biegu, ilość powtórzeń. Skutkuje to wzrostem napięcia mięśni wielostawowych, a zarazem zmniejszoną aktywacją mięśni głębokich tułowia. Powstały dysbalans mięśniowy doprowadza do zaburzeń w stabilizacji tułowia skutkującego zmianami w koordynacji i propriocepcji oraz zaburzeniami sensomotoryki.
Pod pojęciem uraz-kontuzja należy rozumieć obrażenia o charakterze:
- stłuczeń,
- uszkodzeń mięśniowo-ścięgnistych,
- uszkodzeń więzadłowych,
- skręceń, zwichnięć stawów,
- złamań kości.
Do najczęstszych kontuzji u biegaczy amatorów należy zaliczyć:
1. Zespól pasma biodrowo-piszczelowego
2. Zespół mięśnia gruszkowatego
3. Konflikt rzepkowo-udowy
4. Shin splints
5. Skręcenie stawu skokowego