Zanim rozpoczniesz dietę warto sprawdzić, czy rzeczywiście potrzebujesz się odchudzać. Aby proces ten przeprowadzić w sposób właściwy i bez szkody dla zdrowia, sprawdź, jak duży jest to problem.

REKLAMA

Czy wystarczy zgubić kilka kilogramów? A może wartość BMI świadczy już o otyłości?. Niezależnie od tego, jaki wynik otrzymasz - zacznij działać. Zaplanuj kolejne kroki. Zapoznaj się z informacjami zamieszczonymi w zakładkach poświęconych zasadom zdrowego żywienia i dietom.

Aby proces odchudzania zakończył się sukcesem, zapoznaj się także z radami psychologa. Artykuły te podpowiedzą między innymi jak budować motywacje do zmian. Przydatne są także rady dietetyka, który w sposób praktyczny przedstawi jak już drobne zmiany mogą przyczynić się do spadku wagi. Przede wszystkim - bądź wytrwała/wytrwały.

Jak ocenić swój wskaźnik masy ciała?

Wskaźnik masy ciała (body mass index - BMI) można obliczyć, dzieląc masę ciała wyrażoną w kilogramach przez wzrost wyrażony w metrach do kwadratu (kg/m2).

Na przykład BMI osoby o masie ciała 60 kg, mającej 160 cm wzrostu wynosi: 60/1,62 = 23,4 kg/m2.

Interpretacja uzyskanego wyniku jest następująca:

  • zakres 18,5-25 kg/m2 oznacza masę ciała w normie
  • 25-30 kg/m2 nadwagę
  • wartość wskaźnika powyżej 30 kg/m2 wskazuje na otyłość.

Sprawdź swój obwód talii - czy to jest potrzebne?

Badania epidemiologiczne wskazują, że najważniejszą rolę w ocenie ryzyka wystąpienia chorób towarzyszących otyłości stanowi ocena rozmieszczenia tkanki tłuszczowej.

Najbardziej niekorzystne dla zdrowia jest nagromadzenie tłuszczu w jamie brzusznej. Otyłość tego typu znacznie częściej wiąże się z ryzykiem wystąpienia zaburzeń gospodarki węglowodanowej (insulinooporności, hiperinsulinemii, cukrzycy typu 2), miażdżycy i innych chorób sercowo-naczyniowych.

Obecnie uważa się także, że tkanka tłuszczowa jest nie tylko rezerwuarem energii ale także w sposób aktywny uwalnia tzw. cytokiny prozapalne odpowiedzialne za powstawanie miedzy innymi powikłań naczyniowych w przebiegu cukrzycy typu 2.

Praktycznym wskaźnikiem określającym ilość tłuszczu brzusznego jest obwód talii, który u kobiet w populacji europejskiej powinien wynosić poniżej 80 cm, a u mężczyzn poniżej 94 cm. Obwód talii mierzy się w połowie odległości między dolnym brzegiem żeber, a górnym brzegiem grzebienia kości biodrowej.

Wskaźnik talia/biodra

Innym pomiarem służącym ocenie rozmieszczenia tkanki tłuszczowej jest wskaźnik talia/biodra (waist to hip ratio - WHR). Oblicza się go, gdy BMI>25.

Otyłość brzuszną (inaczej androidalną, wisceralną) rozpoznajemy gdy wskaźnik WHR (obwód pasa podzielony przez obwód bioder) u kobiet jest równy lub większy 0,8, a u mężczyzn równy lub większy 1.

W przypadku gdy wskaźnik WHR u kobiet jest mniejszy niż 0,8, a u mężczyzn mniejszy niż 1, rozpoznaje się otyłość pośladkowo-udową (inaczej gynoidalną). Obwód bioder powinno się mierzyć na wysokości krętarza większego kości udowej.

Zawartość wody i tłuszczu w organizmie

Woda stanowi około 60% masy ciała i jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Bierze udział w termoregulacji- na skutek pocenia organizm pozbywa się nadmiaru ciepła. Należy pamiętać, że jest niezbędna do utrzymania odpowiedniej objętości i ciśnienia tętniczego krwi. Transportuje niezbędne substancje pokarmowe oraz tlen do wszystkich komórek ciała, a także uczestniczy w usuwaniu z organizmu szkodliwych produktów przemiany materii. Należy pić około 2 litrów płynów dziennie, głównie naturalne wody mineralne niegazowane.

Średnia ilość tkanki tłuszczowej u kobiet powinna wynosić od 25-30%, a w przypadku mężczyzn 18-24%.Wbrew potocznym sądom, zbyt niski poziom tkanki tłuszczowej w organizmie także nie jest korzystny. Tkanka tłuszczowa stanowi bowiem materiał energetyczny, bierze udział w przemianach metabolicznych i hormonalnych, ochrania narządy wewnętrzne i pozwala utrzymać stałą ciepłotę ciała.

Więcej o odchudzaniu przeczytacie na stronie Medycyny Praktycznej

(ag)