Wykonawca tunelu średnicowego w Łodzi poinformował, że "potwierdziły się wyniki z poprzednich badań: wiele budynków na trasie tunelu jest w stanie złym lub awaryjnym". Ekspertyzy mają objąć sto kamienic na trasie tunelu. Inwestorzy nie chcą dopuścić do powtórki sytuacji z września ub. r., gdy doszło do osunięcia fragmentu kamienicy przy al. 1 Maja. "Niewykluczone, że ekspertyzy ułatwią podjęcie trudnych decyzji o ewentualnych rozbiórkach kamienic, które są w najgorszym stanie technicznym" - mówi rzecznik firmy, która prowadzi budowę.
- Wiele budynków na trasie tunelu średnicowego jest w stanie złym lub awaryjnym - przekazał Piotr Grabowski, rzecznik Przedsiębiorstwo Budowy Dróg i Mostów z Mińska Mazowieckiego.
- Decyzje, co dalej z kamienicami, należą do inwestora
- Przy inwentaryzacji budynków analizowana jest nawet kolejność powstawania obiektów, co ma pomóc w ujawnieniu nieprawidłowości konstrukcyjnych. Właśnie taki przypadek stał się przyczyną wrześniowej katastrofy przy 1 Maja.
Po katastrofie z września 2024 r., gdy doszło do osunięcia fragmentu kamienicy przy al. 1 Maja 23, powołany wówczas sztab kryzysowy wspólnie z inwestorem zdecydowali o ponownym zbadaniu budynków na trasie przekopu. Wstępne wnioski przekazano zamawiającym - PKP PLK oraz władzom Łodzi.
Inwestor zdecyduje, co dalej z kamienicami w Łodzi
Potwierdziły one wyniki z poprzednich badań, że wiele budynków na trasie tunelu jest w stanie złym lub awaryjnym - mówi Piotr Grabowski, rzecznik Przedsiębiorstwo Budowy Dróg i Mostów z Mińska Mazowieckiego, które buduje tunel.
PBDiM przeprowadził inwentaryzacje budynków na trasie drążenia tunelu między al. 1 Maja a przystankiem Łódź Śródmieście. Obecnie PBDiM inwentaryzuje budynki na odcinku od przystanku Łódź Śródmieście do Łodzi Fabrycznej.
Pakiet wyników z pierwszego etapu inwentaryzacji budynków przekazaliśmy już inwestorowi - PKP PLK. Wskazujemy też proponowane technologie zabezpieczenia budynków, a także urealniony koszt tego zadania. Decyzje, co dalej z kamienicami, należą do inwestora - powiedział Piotr Grabowski.
Sprzeciw wobec wyburzeń
Rzecznik PBDiM wyjaśnił, że główny projektant tunelu zadecydował o poszerzeniu terenu, którym objęte są badania. Obecnie ekspertyzy obejmują budynki postawione na pasie ziemi o szerokości od 70 do 100 metrów wzdłuż budowanego tunelu, a także część budynków sąsiadujących, co wynika to z faktu, że wiele kamienic z Łodzi może być ze sobą połączonych wspólnymi elementami konstrukcyjnymi, np. ścianami.
Piotr Grabowski poinformował, że PBDiM już wcześniej wskazał obiekty kwalifikujące się do rozbiórki, ale wyburzono tylko część z nich, bo "na przełomie 2021 i 2022 roku na skutek sprzeciwów społecznych, podjęto m.in. na komisji infrastruktury decyzję o konieczności pozostawienia maksymalnej liczby obiektów nad trasą tunelu".
Grabowski wyjaśnił, że przy inwentaryzacji budynków analizowana jest nawet kolejność powstawania obiektów, co ma pomóc w ujawnieniu nieprawidłowości konstrukcyjnych. Właśnie taki przypadek stał się przyczyną katastrofy przy 1 Maja.
Prawa oficyna kamienicy miała tylko jedną swoją ścianę - frontową. Jako pozostałe, wykorzystano w procesie budowy ściany budynków sąsiednich - powiedział Piotr Grabowski.
Dodał, że wyniki ekspertyz są sukcesywnie przekazywane do inwestora - PKP PLK razem z zaleceniami dotyczącymi dodatkowych robót remontowych i ze wskazaniem najlepszej w tym celu technologii.
Niewykluczone, że ekspertyzy ułatwią podjęcie trudnych decyzji o ewentualnych rozbiórkach kamienic, które są w najgorszym stanie technicznym - dodał Piotr Grabowski.
Tunel średnicowy pod Łodzią
Budowa tunelu średnicowego pod Łodzią miała zakończyć się w czerwcu 2026 r., pociągi miały przejechać nim w grudniu 2026. We wrześniu 2024 r., drążenie tunelu przerwano, a wykonawca złożył do PKP PLK wniosek o przesunięcie terminu zakończenia budowy o rok. Trwają negocjacje w tej sprawie.
Tunel średnicowy pod Łodzią od stacji Łódź Fabryczna z rozgałęzieniem w kierunku Łodzi Kaliskiej (na południe) i Żabieniec (na północ) ma mieć ok. 7,5 km i po otwarciu ma ułatwić komunikację kolejową w Centralnej Polsce dzięki udrożnieniu szlaku kolejowego z Warszawy pod centrum Łodzi w kierunku Wrocławia i Kutna.