Według danych Światowej Organizacji Zdrowia, na świecie żyje obecnie 257 milionów osób z przewlekłym zakażeniem HBV i 71 milionów z przewlekłym zakażeniem HCV, a liczba zgonów wskutek wirusowego zapalenia wątroby typu B (HBV) i C (HCV) jest porównywalna z liczbą zgonów z powodu gruźlicy. W Polsce na wirusowe zapalenie wątroby typu B choruje około 350 tysięcy, a na WZW C - 200 tysięcy.
Do zakażeń wirusowym zapaleniem wątroby typu B (HBV) i C (HCV), dochodzi podczas kontaktu z krwią osoby zakażonej lub ze skażonymi nią preparatami leczniczymi i narzędziami zabiegowymi. Szacuje się, że w Polsce blisko 70 proc. zakażeń jest następstwem zabiegów medycznych. W większości są to pacjenci z przewlekłym WZW, którzy mieli kontakt z wirusem przed paroma dekadami. Na szczęście obecnie, znacznie zmniejszyła się liczba nowych zakażeń w porównaniu do lat 1980-2000.
Zakażenia często mają charakter przewlekły i mogą latami przebiegać bez zauważalnych objawów, aż do wystąpienia zwłóknienia i marskości wątroby, a w konsekwencji również raka wątrobowo-komórkowego.
Ponad połowa zakażonych osób nie wie o swojej chorobie. Profilaktyka WZW B polega na stosowaniu szczepienia ochronnego. Nie ma natomiast szczepionki przeciw WZW C. Z tego względu duże znaczenie ma zapobieganie nowym zakażeniom oraz szybka identyfikacja i leczenie osób zakażonych.
Obecnie jest możliwość stosowania nowoczesnych terapii zakażeń HCV z użyciem leków o bezpośrednim działaniu przeciwwirusowym. W przypadku WZW B dostępne są terapie ograniczające replikację wirusa oraz opóźniające postęp choroby.