W świetle nowych badań, które mogą na zawsze zmienić nasze postrzeganie Leonarda da Vinci, międzynarodowy zespół naukowców jest bliżej niż kiedykolwiek odkrycia biologicznych tajemnic jednego z największych umysłów w historii ludzkości. Projekt Leonardo DNA Project, dzięki współpracy ekspertów z różnych zakątków świata, otwiera nowy rozdział w poznawaniu życia i dziedzictwa geniusza renesansu.
W poszukiwaniu genetycznego kodu Leonarda
Leonardo da Vinci, choć od ponad pięciu wieków nieobecny, wciąż fascynuje swoją wszechstronnością jako artysta, naukowiec i wynalazca. Dzięki nowej książce "Genìa Da Vinci. Genealogia i genetyka dla DNA Leonarda", autorstwa Alessandro Vezzosiego i Agnese Sabato z Leonardo Da Vinci Heritage Association, światło dzienne ujrzały wyniki trzydziestoletnich badań genealogicznych. Publikacja, wspierana przez Gminę Vinci, dokumentuje imponujące drzewo genealogiczne Leonarda, sięgające roku 1331, obejmujące 21 pokoleń i ponad 400 osób. To fundament dla rekonstrukcji profilu genetycznego wielkiego Włocha.
Genealogia kluczem do DNA
Przez lata, Vezzosi i Sabato skrupulatnie analizowali źródła i dokumenty archiwalne, odkrywając 15 bezpośrednich potomków Leonarda w linii męskiej. To pozwoliło na przeprowadzenie badań DNA, które potwierdziły genetyczną ciągłość męskiej linii Da Vinci. Odkrycie to jest kamieniem milowym w badaniach nad dziedzictwem genetycznym Leonarda.
Tajemnice grobowca rodziny Da Vinci
Kolejnym przełomem jest identyfikacja grobowca rodziny Da Vinci w kościele Santa Croce w Vinci, gdzie prowadzone są wykopaliska archeologiczne. Wydobyte fragmenty kości, poddane datowaniu radiowęglowemu i analizie paleogenomicznej, mogą przynieść kolejne odpowiedzi na pytania dotyczące przodków Leonarda.
Od genealogii do epigenetyki: Leonardo pionierem?
Projekt Leonardo DNA Project, rozpoczęty w 2016 roku, ma na celu nie tylko odtworzenie linii rodowej rodziny Da Vinci, ale również zrozumienie biologicznych korzeni jego talentu. Interesującym aspektem badań jest sugestia, że Leonardo mógł intuicyjnie dostrzegać koncepcje epigenetyczne, zastanawiając się nad wpływem diety, krwi i zachowań rodzicielskich na potomstwo.
Odkrycia wykraczające poza genetykę
Książka "Genìa Da Vinci" to nie tylko badania genetyczne, ale również fascynująca podróż przez genealogię, historię i geografię, rzucająca nowe światło na życie i otoczenie Leonarda. Autorzy odkrywają sekrety związane z domami rodziny Da Vinci, a także tajemniczą postać matki Leonarda, Cateriny.
Wśród licznych odkryć znajduje się hipoteza, że nieznany dotąd rysunek, przedstawiający fantastyczne stworzenie, może być dziełem Leonarda. To kolejny dowód na niezwykłą kreatywność i wyobraźnię artysty, który nadal zaskakuje naukowców i miłośników sztuki.
W kierunku portretu genetycznego Leonarda
Ostatecznym celem projektu jest rekonstrukcja DNA Leonarda, co może ujawnić nowe informacje o jego cechach fizycznych, predyspozycjach zdrowotnych i być może nawet o przyczynach śmierci. To nie tylko kwestia nauki, ale również nowe wyzwanie dla historii i dziedzictwa kulturowego.
Premiera książki "Genìa Da Vinci" zaplanowana jest na 22 maja 2025 roku w Teatrze Vinci.
Co wiadomo o pochodzeniu Leonardo Da Vinci?
Leonardo da Vinci urodził się 15 kwietnia 1452 roku w miejscowości Anchiano, niedaleko Vinci, w regionie Toskania we Włoszech. Był nieślubnym synem florenckiego notariusza, Ser Piera da Vinci, oraz chłopki o imieniu Caterina. Jego pełne imię brzmiało Leonardo di ser Piero da Vinci, co oznacza dosłownie "Leonardo, syn Piera z Vinci".
Leonardo wychowywał się głównie w domu ojca, który zapewnił mu podstawowe wykształcenie. Jako dziecko wykazywał duże zdolności artystyczne i techniczne, co zostało zauważone przez rodzinę. W wieku około 14 lat został uczniem znanego florenckiego malarza i rzeźbiarza Andrei del Verrocchia.
Leonardo da Vinci zmarł 2 maja 1519 roku w Clos Lucé, niedaleko Amboise, we Francji. W ostatnich latach życia przebywał na dworze króla Francji Franciszka I, który zaprosił go do swojego kraju i zapewnił mu rezydencję w zamku Clos Lucé.
Leonardo da Vinci został pochowany w kaplicy Saint-Hubert na terenie zamku. Początkowo jego grób znajdował się w kościele Saint-Florentin w Amboise, jednak świątynia ta została zniszczona podczas rewolucji francuskiej. W XIX wieku szczątki Leonarda zostały przeniesione do kaplicy Saint-Hubert, gdzie obecnie znajduje się jego symboliczny grób.