Zawał serca zdiagnozowany odpowiednio wcześnie leczy się zarówno farmakologicznie, jak i za pomocą zabiegów. Przeczytaj, na czym polega rehabilitacja pozawałowa i co powinien zrobić pacjent po zakończeniu leczenia szpitalnego.
Najczęściej u pacjentów z zawałem stosuje się leki przeciwzakrzepowe (takie jak kwas acetylosalicylowy - aspiryna, czy heparyna), zmniejszające stężenie cholesterolu oraz beta-blokery i inhibitory konwertazy angiotensyny, które powinny być włączone po stabilizacji stanu klinicznego.
W leczeniu zabiegowym zawału serca stosuje się angioplastykę tętnic wieńcowych lub operację pomostowania aortalno-wieńcowego, czyli wszczepienie tzw. bajpasów. O wyborze metody decyduje kardiolog, nieraz w porozumieniu z kardiochirurgiem, a także z chorym po wykonaniu koronarografii, czyli badania obrazującego anatomię tętnic wieńcowych.
Co robić po zakończeniu leczenia szpitalnego?
Pacjent, który przebył zawał serca, należy do grupy dużego ryzyka. Mogą wystąpić kolejne choroby sercowo-naczyniowe, a nawet zgon z ich powodu.
Zmniejszenie ryzyka jest możliwe. Trzeba stosować się do zaleceń lekarza, dotyczących przyjmowania leków. Ważne jest, żeby wdrożyć zasady zdrowego stylu życia. Konieczne jest bowiem zwiększenie aktywności fizycznej, zaprzestanie palenia tytoniu, ograniczenie spożycia alkoholu, zmniejszenie masy ciała oraz stosowanie odpowiedniej diety.
Rehabilitacja pozawałowa
Określenie bezpiecznego dla pacjenta po zawale wysiłku fizycznego powinno odbywać się na podstawie wyniku testu wysiłkowego, którego przeprowadzenie zaleca się w ciągu 4 tygodni po zawale serca.
W czasie testu wysiłkowego oprócz objawów, zmian w EKG, częstotliwości rytmu serca i wysokości ciśnienia tętniczego określa się także tzw. równoważnik metaboliczny - MET (metabolic equivalent). Jeden MET oznacza ilość tlenu zużywaną przez organizm w warunkach spoczynku.
Obciążenie związane z danym wysiłkiem można określić jako zwielokrotnienie spoczynkowego zużycia tlenu, np. 2 MET, 3 MET itd. Im większe obciążenie (więcej MET) jest pacjent w stanie pokonać w czasie testu wysiłkowego, tym lepsze jest rokowanie.
Jeśli pacjent jest w stanie wykonać wysiłek równy 5 MET bez niepokojących objawów, może powrócić do podejmowanej wcześniej aktywności fizycznej. W przeciwnym razie powinien rozpocząć aktywność fizyczną o natężeniu, które będzie o połowę mniejsze, niż maksymalne obciążenie osiągnięte podczas testu wysiłkowego (liczba osiągniętych MET) i stopniowo ją zwiększać.
Głównie zaleca się ćwiczenia aerobowe, czyli np. spacer, wchodzenie po schodach i jazda rowerem.
Jakie są rokowania pacjenta po zawale serca?
Rokowanie dotyczące chorego po zawale serca zależy w dużej mierze od tego, jak szybko zostało podjęte leczenie zawału. Według niektórych opracowań połowa osób z zawałem serca umiera przed dotarciem do szpitala.
Jeśli chory znajdzie się już w szpitalu i jest prawidłowo leczony, to ryzyko zgonu w ciągu pierwszego miesiąca po zawale jest stosunkowo niewielkie - wynosi kilka procent.