Przerost trzeciego migdałka sprawia problemy przeważnie dzieciom. Może doprowadzić do wielu poważnych dolegliwości i schorzeń, takich jak niedosłuch, niedowaga, a nawet zmiany w ukształtowaniu twarzy.

REKLAMA
zdj. ilustracyjne /Marcin Czarnobilski /Grafika RMF FM

Przerost migdałka to po prostu sytuacja, w której doszło do jego nadmiernego rozrostu. Migdał gardłowy położony jest za nosem, w miejscu gdzie kończy się jama nosowa, a zaczyna gardło.

Trzeci migdał daje charakterystyczne objawy:

- bezdechy

- chrapanie

- mówienie przez nos

- zmiana barwy głosu

- niedosłuch

- wady zgryzu

- cuchnący oddech

- zapalenie ucha środkowego (nawracające lub przewlekłe)

- przewlekły katar z wydzieliną, która spływa do gardła

- zmiany w obrębie twarzowej części czaszki łącznie z jej nieprawidłowym rozwojem

- oddychanie przez usta

- częste infekcje dróg oddechowych oraz gardła

Gdy podejrzewamy przerost trzeciego migdałka, należy skonsultować się z laryngologiem. Specjalista przy pomocy fiberoskopu (rodzaj endoskopu z kamerą) oceni stan narządu.

Jeśli przerost migdałka jest nieznaczny, lekarz może zalecić pacjentowi leczenie zachowawcze oraz obserwację. W przypadku poważniejszego przerostu, wykonuje się zabieg adenotomii, czyli usunięcia migdałka gardłowego.

Adenotomia może przebiegać na dwa sposoby:

1. Tradycyjny zabieg chirurgiczny w znieczuleniu ogólnym.

W przypadku tradycyjnej adenotomii konieczne jest uciśnięcie szpatułką nasady języka oraz wprowadzenie lusterka. W ten sposób można ocenić wielkość migdałka.

2. Operacja mniej inwazyjna z zastosowaniem wyłącznie znieczulenia miejscowego.

Migdałek usuwany jest z wykorzystaniem minikamery, która wprowadzana jest do jamy gardłowo-nosowej. Lekarz ma dokładny pogląd na to, w jaki sposób przedstawia się pole operacyjne i może bardzo precyzyjnie skrócić migdałek.

Krwawiące naczynia krwionośne zamyka się dzięki elektrokoagulacji (elektrokoagulacja zapobiega ponownemu odrośnięciu migdałka).