Jeśli masz tendencję do wątpienia we własne umiejętności i osiągnięcia, pomimo tego, co myślą inni, możesz mieć syndrom "oszusta". To nie jest stan zdrowia psychicznego. To określenie dotyczy osoby, która czuje, że nie jest tak zdolna, jak myślą inni i obawia się, że zostanie zdemaskowana jako mniej zdolna, nieradząca sobie w określonych sytuacjach – podaje portal webmd.com.
W 1978 roku psychologowie Suzanne Imes i Pauline Rose Clance po raz pierwszy opisali syndrom "oszusta" u kobiet o wysokich osiągnięciach zawodowych. Niedawno eksperci odkryli, że jest to powszechne zarówno wśród mężczyzn, jak i kobiet w wielu zawodach.
Jedno z badań wykazało, że około 70 proc. wszystkich ludzi w pewnym momencie życia poczuło się jak "oszust". Syndrom ten często dotyka tych, którzy są perfekcjonistami. Wśród osób, które podobno odczuwały tego rodzaju wątpliwości, są: naukowiec Albert Einstein, sportowiec Serena Williams, piosenkarka Jennifer Lopez oraz aktorzy Natalie Portman, Lupita Nyong’o i Tom Hanks.
Chociaż syndrom ten nie ma jeszcze oficjalnej diagnozy, wielu psychologów zdaje sobie sprawę, że jest to poważna forma zwątpienia w siebie. Osoby z zespołem "oszusta" mają również skłonność do niepokoju i depresji.
Możesz mieć ten zespół, jeśli przypisujesz swoje sukcesy szczęściu, urokowi, nawiązywaniu kontaktów, błędnej ocenie innych osób lub innym rzeczom oprócz Twoich umiejętności.
Wiele osób cierpiących na ten syndrom dorastało w rodzinach, które kładły nacisk na osiągnięcia i sukces. Jeśli Twoi rodzice przesadnie chwalili Cię, aby potem skrytykować, to możesz go mieć w późniejszym wieku. Przyczynić się do tego mogą również naciski społeczeństwa na osiągnięcie celu.
Jak syndrom "oszusta" wpływa na Ciebie?
Zawodowo. Jeśli uważasz, że Twój sukces zawodowy jest wynikiem szczęścia, a nie umiejętności, prawdopodobnie będziesz mniej skłonny poprosić o awans lub podwyżkę. Możesz również czuć, że musisz przepracować się, aby spełnić nierealistycznie wysoki standard, który dla siebie stworzyłeś. Badania pokazują, że syndrom "oszusta" może powodować większe wypalenie, niższą wydajność i mniejszą satysfakcję z pracy.
Kształcenie się. Uczniowie boją się odzywać w trakcie zajęć lekcyjnych, ponieważ nie wierzą w swoje umiejętności i obawiają się, że ich wypowiedzi uznane zostaną za głupie.
W związkach. Większość rodziców czasami czuje się nieprzygotowana do wychowania dziecka. Ale jeśli pozwolisz tym negatywnym uczuciom przejąć kontrolę, możesz mieć trudności z podejmowaniem decyzji rodzicielskich z obawy, że zrujnujesz życie swojego dziecka. Kiedy czujesz się niegodny miłości partnera, to taki sposób myślenia może doprowadzić nawet do zakończenia związku.
Wskazówki dotyczące przezwyciężenia zespołu "oszusta"
Aby wyrwać się z tego syndromu, musisz nauczyć się akceptować swoje osiągnięcia i uznawać, że jesteś ich wart. Oto kilka wskazówek, jak to zrobić:
- Twórz przypomnienia. Zapisz listę osiągnięć, z których jesteś dumny. Zapisz e-maile i notatki, które chwalą rzeczy, które zrobiłeś. Miej to pod ręką, aby przejrzeć, gdy poczujesz się jak "oszust".
- Skończ z porównaniami. Nie mierz się osiągnięciami innych ludzi. Na przykład w mediach społecznościowych widzisz tylko najciekawsze fragmenty czyjegoś życia. To nie jest dobre porównanie z Twoją własną rzeczywistością. Zamiast tego, każdego dnia skup się na byciu lepszą wersją siebie.
- Porozmawiaj z kimś. Twoi przyjaciele i rodzina mogą pomóc znormalizować Twoje uczucia i przypomnieć ci, że Twoje lęki nie są prawdziwe. Lub udaj się do terapeuty, który pomoże Ci opracować taktykę przezwyciężenia syndromu "oszusta".
- Zaakceptuj, że nikt nie jest doskonały. Przestań stawiać sobie nierealistyczne cele. Zrozum, że ciężka praca przyniesie dobre wyniki, nawet jeśli nie będą idealne.