Wyciąg z owoców kasztanowca jest jednym z najlepiej poznanych surowców zielarskich. Działa prozdrowotnie na układ żylny i naczynia włosowate. Preparaty zawierające ten składnik są najczęściej stosowanymi w przypadku żylaków nóg.
Kasztanowiec większości z nas kojarzy się z egzaminem maturalnym. W tym właśnie czasie drzewo to wypuszcza piękne kwiatostany, które stanowią surowiec farmaceutyczny. Można je zbierać, suszyć i wykorzystywać do sporządzania naparów ziołowych. Osoby, które nie zdążyły zebrać na czas kwiatostanów mogą w lipcu zrywać niedojrzałe owoce kasztanowca. Wiosną można także zbierać korę z młodych pędów i po wysuszeniu używać do sporządzania mieszanek ziołowych.
Owoce kasztanowca są najważniejszym surowcem zielarskim tej rośliny. Wyciąg z nich można stosować zarówno doustnie jak i zewnętrznie. Zalewając je alkoholem 70% można zrobić z nich wyciąg zwany intraktem.
Właściwości wyciągu z owoców kasztanowca:
- zmniejsza kruchość naczyń oraz poprawia ich elastyczność
- usprawnia przepływ krwi w naczyniach żylnych i przeciwdziała pojawianiu się zakrzepów naczyniowych
- przyspiesza wchłanianie się płynu surowiczego w miejscu obrzęku, np. wynikłego z urazu.
- działa przeciwbakteryjnie na skórę i błonę śluzową oraz łagodnie, przeciwzapalnie i ściągająco
Ekstrakty z owoców kasztanowca można stosować samodzielnie, bądź też w połączeniu z innymi surowcami zielarskimi. Doustnie dobrze komponuje się z ekstraktami z liści miłorzębu japońskiego, kłączem i korzeniem ruszczyka kolczastego, a także diosminą oraz innymi bioflawonoidami.
Gdy zamierzamy go zastosować zewnętrznie na zmienioną chorobowo skórę dobrze jest go połączyć z:
- oczarem wirginijskim, który ma działanie przeciwzapalne, ściągające i przeciwkrzepliwe,
- kwiatem nagietka, który działa przeciwzapalnie i gojąco, ponadto przeciwbakteryjnie, przeciwgrzybicznie i przeciwobrzękowo,
- olejkiem lawendowy, który łagodzi obrzęki i bóle nóg częste w żylakach,
- olejkiem cyprysowym szczególnie przydatnym przy pajączkach naczyniowych, zawsze występujących u osób chorych na żylak.
Kolejnym surowcem naturalnym, który korzystnie działa na układ naczyniowy jest ekstrakt ze skórek ciemnych winogron. Najlepiej podawać go podjęzykowo. Zawiera on w swoim składzie m.in. resveratrol - jedną z najlepiej przebadanych substancji naturalnych. Należy zaznaczyć, że spożywczym źródłem resveratrolu jest wino czerwone.
Profilaktyka przeciwżylakowa
W przypadku obrzęków wynikłych z żylaków ważnym elementem terapii jest aktywność fizyczna. Główną rolę odgrywają tutaj mięśnie goleni. Dlatego też spacer działa zarówno leczniczo jak i profilaktycznie.
W przypadku osób, które pracują w pozycji siedzącej, zaleca się chwilowe przerwy, w czasie których należy kilkanaście razy stanąć na palcach i piętach. Już takie drobne działania pomogą złagodzić dolegliwości jakie powodują żylaki.
Jako, że objawy choroby nasilają się w cieple, to warto pamiętać, że ochłodzenie nóg poprzez np. polanie ich zimną wodą pozytywnie wpłynie na kondycję naszych żył.
Powinniśmy również wiedzieć, iż nogi - jeżeli to możliwe - dobrze jest ułożyć nieco wyżej niż resztę ciała. Jeżeli jest to pozycja leżąca można pod nogi podłożyć zwinięty koc lub poduszki, a jeśli jest to pozycja siedząca należy bez skrępowania wyłożyć nogi na drugie krzesło. W przypadku żylaków często stosujemy również pończochy uciskowe.
Jeżeli żylaki są duże, noga przez długi czas jest nadmiernie ocieplona, a miejsce w którym znajduje się żylak jest zaczerwienione (świadczy to o przewlekłym procesie zapalnym, który zwiększa zagrożenie utworzenia się skrzepliny), należy wtedy rozważyć interwencję operacyjną. Operacja może być w takim przypadku mniejszym złem, gdyż zminimalizujemy w ten sposób możliwość powikłań zatorowych.
W przypadku żylaków można także posiłkować się mieszankami ziołowym o następującym składzie:
Mieszanka ziołowa do picia - receptura*:
kora kasztanowca (Flos Hippocastani) 150 g
ziele nostrzyka (Herb. Meliloti) 100 g
kora wierzby (Cort. Salicis) 100 g
ziele rdestu ptasiego (Herb. Polygoni avic.) 50 g
ziele szanty lek. (Herb. Marrubii) 50 g
ziele jemioły (Herb. Visci) 50 g
kwiat rumianku (Flos Chamomillae) 50 g
liść babki lanc. (Fol. Plantaginis lanc.) 50 g
ziele krwawnika (Herb. Millefolii) 50 g
Zioła zmieszać, wsypać łyżkę na szklankę wrzątku, naparzać pod przykryciem 30 min., przecedzić, pić ciepłe 2-3 razy dziennie po jedzeniu. Nie słodzić.
* źródło: Poradnik Ziołowy, O. Grzegorz Franciszek Sroka, Rychwałd 2001
----------------------------------
Zioła do przygotowania naparu do okładów - receptura*:
ziele nostrzyka (Herb. Mileloti) 100 g
kora wierzby (Cort. Salicis) 100 g
kora kasztanowca (Cort. Hippocastani) 50 g
kłącze tataraku (Rhiz. Calami) 50 g
liść babki lanc. (Fol. Plantaginis lanc.) 50 g
kwiat rumianku (Flos Chamomillae) 50 g
kwiat arniki (Flos Amicae) 20 g
kwiat nagietka (Flos Calendulae) 20 g
Zioła zmieszać, wsypać 5 łyżek do ½ l wody, gotować 5-6 min., odstawić na 30 min. Następnie namoczyć kompres i przykładać na żylaki 2 razy w ciągu dnia i na noc. Nie stosować na otwarte rany.
* źródło: Poradnik Ziołowy, O. Grzegorz Franciszek Sroka, Rychwałd 2001