Według Światowej Organizacji Zdrowia otyłość to najgroźniejsza przewlekła choroba na świecie. Trudno się temu dziwić, bo nadwagę może już mieć 1,6 miliarda ludzi na świecie, a z otyłością zmaga się ponad 300 milionów ludzi.
Kiedy zaczyna się otyłość?
Trudno jest dokładnie określić w którym momencie możemy zacząć mówić o otyłości, lub nadwadze. Z drobną pomocą przychodzi nam wskaźnik BMI (Body Mass Index), który możemy łatwo obliczyć. Wynik naszych obliczeń może nam orientacyjnie wskazać, czy otyłość to już jest nasz problem i czy powinniśmy zgłosić się do lekarza. Wzór na BMI to:
[Waga w kilogramach] / [wzrost w metrach do kwadratu]
Przykładowo: Jeżeli ktoś waży 70 kilogramów, przy wzroście 180 cm, dzielimy 70/1,8*1,8= 21,6.
Wskaźnik nie jest doskonały. Nie uwzględnia wieku, płci, czy rozmieszczenia tkanki tłuszczowej w organizmie, ale może być pomocnym narzędziem we wstępnej ocenie swojej wagi. Według ekspertów, BMI wahające się między 18,5 a 25 jest prawidłowe.
< 16,0 - wygłodzenie
16,0-16,99 - wychudzenie
17,0-18,49 - niedowaga
18,5-24,99 - wartość prawidłowa
25,0-29,99 - nadwaga
30,0-34,99 - I stopień otyłości
35,0-39,99 - II stopień otyłości (otyłość kliniczna)
≥ 40,0 - III stopień otyłości (otyłość skrajna)
Otyłość - problem nas wszystkich
Otyłość to problem, który dotyczy coraz więcej ludzi. Według danych Eurostatu ludzie z nadwagą i otyłością to 53,3 % Polaków, większość z nich stanowią mężczyźni. Jak pokazują badania, problem otyłości i nadwagi dotyczy głównie osób mieszkających na wsi i w mniejszych miastach, a także ludzi o niższym statusie społecznym.
Otyłości nie można bagatelizować, bo według lekarzy jest trzecim najczęstszym czynnikiem ryzyka chorób, po nadciśnieniu i paleniu tytoniu. Szacunki mówią, że otyłość każdego roku doprowadza do 10 procent śmierci w Europie i aż do 20 procent w USA. Dlatego jest ona traktowana, jako osobna jednostka chorobowa.
Co nam może grozić?
Otyłość może długotrwale oddziaływać na nasze zdrowie. Wśród najgroźniejszych chorób, do których przyczynia się otyłość, można wymienić schorzenia sercowo-naczyniowe (nadciśnienie, choroby lipidowe), endokrynologiczne (przedwczesne dojrzewanie, zaburzenia płodności) czy kostno-szkieletowe (choroby stawów, bóle pleców). Może też mieć negatywny wpływ na naszą psychikę. U dzieci może spowodować niską samoocenę, depresje, czy doprowadzić do zaburzeń odżywiania.
W leczeniu otyłości zaczyna się od terapii niefarmakologicznych. Na początku wdraża się odpowiednią dietę i próbuje się zmienić życiowe przyzwyczajenia. W większości przypadków zaleca się też aktywność fizyczną. Jeżeli otyłość jest bardzo duża, można wprowadzić środki farmakologiczne wspomagające odchudzanie. Ostatecznością w leczeniu otyłości są operacje. Jedną z metod jest endoskopowe wszczepienie balona do żołądka. Zabieg jest odwracalny i ma mniejszą skuteczność niż operacje bariatryczne, które polegają na chirurgicznym zmniejszeniu żołądka. Takie zabiegi są ostatecznością.