Na początkowym etapie rozwoju nowotwory dróg żółciowych mogą nie dawać żadnych objawów. Ich leczenie jest bardzo trudne. Szanse na pokonanie raka zwiększają się u osób, u których chorobę rozpoznano bardzo wcześnie. Walkę z tym nowotworem przegrał ostatnio lider Budki Suflera – Romuald Lipko.
W miarę powiększania się zmiany nowotworowej u chorego mogą się pojawić następujące objawy:
Warto podkreślić, że wymienione objawy są charakterystyczne dla wielu chorób nienowotworowych, ale ich wystąpienie wymaga konsultacji lekarskiej i uwzględnienia w diagnostyce także możliwości rozwoju nowotworu dróg żółciowych.
W przypadku podejrzenia nowotworu dróg żółciowych wskazane jest wykonanie szeregu badań obrazowych:
Ogólnie rzecz ujmując, leczenie nowotworów dróg żółciowych jest bardzo trudne. Szanse na wyleczenie zwiększają się u osób, u których chorobę rozpoznano bardzo wcześnie. Jedynym sposobem leczenia dającym szanse na pełne wyleczenie jest operacyjne wycięcie nowotworu. Dlatego centralne miejsce w leczeniu nowotworów dróg żółciowych zajmuje chirurgia. W dużo mniejszym zakresie wykorzystuje sie leczenie napromienianiem (zarówno w trakcie operacji, jak i po jej zakończeniu). Obecnie chemioterapia nie jest przydatna w leczeniu tej grupy nowotworów; stosuje się ją wyłącznie w ramach naukowych badań klinicznych.
Leczenie chirurgiczne. Wycięcie nowotworu dróg żółciowych jest operacją skomplikowaną i obarczoną dużą liczbą powikłań. Wiąże się to z anatomiczną bliskością szeregu ważnych dla życia struktur, które w zależności od konkretnego przypadku należy wyciąć lub pozostawić (jeśli nie są objęte przez naciek nowotworu):
Bardzo ważne w trakcie operacji nowotworów dróg żółciowych jest odtworzenie drogi odpływu żółci, ponieważ w czasie zabiegu wycina się zmienione chorobowo drogi żółciowe. Najlepiej, jeśli po operacji żółć produkowana w wątrobie może odpływać do jelita. W tym celu należy zastąpić wycięty fragment dróg żółciowych odcinkiem jelita cienkiego. Jeśli to niemożliwe, żółć musi odpływać na zewnątrz ciała poprzez dren wyprowadzony na powierzchnię skóry (przetoka żółciowa).
Niektórych chorych nie można zoperować, ponieważ ich stan ogólny oraz choroby towarzyszące wykluczają przeprowadzenie dużej i skomplikowanej operacji. W takim przypadku trzeba zapewnić odpływ żółci, aby nie narastała żółtaczka. W tym celu konieczne może być założenie za pomocą endoskopu stentu (rurka wykonana ze sztywnego plastiku albo z metalowej konstrukcji rozprężającej się wewnątrz dróg żółciowych) do wnętrza zwężonego przez nowotwór przewodu żółciowego, co pozwoli na swobodny odpływ żółci do jelita i ustąpienie żółtaczki. Po tym zabiegu (nazywanym endoskopowym odbarczeniem żółtaczki) poprawia się stan ogólny chorego, co z kolei może w nieodległej przyszłości pozwolić na podjęcie próby leczenia operacyjnego.
W niektórych sytuacjach, kiedy przeprowadzenie operacji radykalnej (czyli wycięcie nowotworu w całości) nie jest możliwe, konieczne może być przeprowadzenie zabiegu paliatywnego, czyli takiego, który nie usuwając choroby, może zlikwidować część jej objawów, a tym samym poprawić stan chorego i jakość jego życia. Zabiegi paliatywne mogą polegać na wspomnianym powyżej endoskopowym wprowadzeniu stentu do dróg żółciowych lub operacyjnym wykonaniu zespolenia fragmentu dróg żółciowych z jelitem (czyli tzw. zespolenia omijającego - jego celem jest umożliwienie odpływu żółci do przewodu pokarmowego z pominięciem odcinka, który z powodu nowotworu był niedrożny).
Ponieważ nowotwory dróg żółciowych są rzadkie, nie do końca znane są czynniki ryzyka ich rozwoju. Zwiększone ryzyko rozwoju nowotworów dróg żółciowych stwierdzono u osób chorujących na:
Copyright © 1999-2024 RMF24.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone. Korzystanie z portalu oznacza akceptację Regulaminu