Przerost trzeciego migdałka sprawia problemy przeważnie dzieciom. Może doprowadzić do wielu poważnych dolegliwości i schorzeń, takich jak niedosłuch, niedowaga, a nawet zmiany w ukształtowaniu twarzy.
Przerost migdałka to po prostu sytuacja, w której doszło do jego nadmiernego rozrostu. Migdał gardłowy położony jest za nosem, w miejscu gdzie kończy się jama nosowa, a zaczyna gardło.
Trzeci migdał daje charakterystyczne objawy:
- bezdechy
- chrapanie
- mówienie przez nos
- zmiana barwy głosu
- niedosłuch
- wady zgryzu
- cuchnący oddech
- zapalenie ucha środkowego (nawracające lub przewlekłe)
- przewlekły katar z wydzieliną, która spływa do gardła
- zmiany w obrębie twarzowej części czaszki łącznie z jej nieprawidłowym rozwojem
- oddychanie przez usta
- częste infekcje dróg oddechowych oraz gardła
Gdy podejrzewamy przerost trzeciego migdałka, należy skonsultować się z laryngologiem. Specjalista przy pomocy fiberoskopu (rodzaj endoskopu z kamerą) oceni stan narządu.
Jeśli przerost migdałka jest nieznaczny, lekarz może zalecić pacjentowi leczenie zachowawcze oraz obserwację. W przypadku poważniejszego przerostu, wykonuje się zabieg adenotomii, czyli usunięcia migdałka gardłowego.
Adenotomia może przebiegać na dwa sposoby:
1. Tradycyjny zabieg chirurgiczny w znieczuleniu ogólnym.
W przypadku tradycyjnej adenotomii konieczne jest uciśnięcie szpatułką nasady języka oraz wprowadzenie lusterka. W ten sposób można ocenić wielkość migdałka.
2. Operacja mniej inwazyjna z zastosowaniem wyłącznie znieczulenia miejscowego.
Migdałek usuwany jest z wykorzystaniem minikamery, która wprowadzana jest do jamy gardłowo-nosowej. Lekarz ma dokładny pogląd na to, w jaki sposób przedstawia się pole operacyjne i może bardzo precyzyjnie skrócić migdałek.
Krwawiące naczynia krwionośne zamyka się dzięki elektrokoagulacji (elektrokoagulacja zapobiega ponownemu odrośnięciu migdałka).
